„Dbajmy o siebie” – Festiwal Profilaktyczny w lęborskim I LO. W jury zasiadła policjantka
Wczoraj w auli I Liceum Ogólnokształcącego w Lęborku odbył się Festiwal Profilaktyczny zorganizowany przez grono pedagogicznej i uczniów szkoły. Tytułem przewodnim było hasło „Dbajmy o siebie”. Młodzież z klas I-III zaprezentowała małe formy teatralne w trzech obszarach dotyczących wzajemnej akceptacji i szacunku, przyjaźni oraz zdrowego trybu życia. W jury, obok pedagogów i przedstawicielki Pomorskiej Biblioteki Pedagogicznej, miała przyjemność zasiąść policjantka z Komendy Powiatowej Policji w Lęborku.
W tym roku, w ramach programu wychowawczo – profilaktycznego I Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Lęborku, uczniowie klas I-III przygotowali małe formy teatralne w trzech obszarach: „Przyjaźń buduje, łączy, rozumie. Prawdziwa przyjaźń przetrwa wszystko”, „Nie oceniaj! Poznaj! Akceptuj!” oraz „Zadbaj o swoje ciało. To jedyne miejsce, jakie masz do życia (rola zdrowego trybu życia wśród nastolatków)”. Celem tego przedsięwzięcia, którego pomysłodawczyniami i głównymi organizatorkami są Panie Aneta Okoń – Naczk i Joanna Nowicka z I LO, była realizacja profilaktyki kreatywnej, skupiająca się na twórczej inicjatywie uczniów i służącej uwrażliwieniu młodych ludzi na ważne problemy społeczne.
W gronie jury oceniającego artystyczną twórczość młodzieży, miała przyjemność uczestniczyć na zaproszenie dyrekcji szkoły st.asp. Marta Szałkowska, oficer prasowy Komendanta Powiatowego Policji w Lęborku. Policjantka zasiadła w jurorskiej ławie obok Wicedyrektor I LO Pani Anity Niedzieli, przedstawicielki Pomorskiej Biblioteki Pedagogicznej w Słupsku, filia Lębork Pani Krystyny Modzelewskiej, pedagog szkolnej Pani Anety Okrój – Naczk oraz nauczycielki matematyki Pani Agnieszki Kalicińskiej.
Jury miało niełatwe zadanie w wyłonieniu zwycięzców, bo wszystkie zaprezentowane przez młodych ludzi formy teatralne były poruszające i dogłębnie ukazywały problemy, z jakimi młodzież spotyka się we współczesnym świecie. Wczorajszy festiwal to bardzo ważne przedsięwzięcie, które uczy dorastające osoby akceptacji, tolerancji , uwrażliwia ich na potrzeby i krzywdę drugiego człowieka. Pokazuje też, że osoba w kryzysie nie jest pozostawiona sama sobie, lecz istnieją osoby i instytucje, które w każdej sytuacji są gotowe przyjść z pomocą.
